WSŁUCHANIE W PULS 2015–16 ?>

WSŁUCHANIE W PULS 2015–16

W 2015 i 2016 r. PRACOWNIA || ROSA prowadziła poszukiwanie teatralne „Wsłuchanie w PULS” w Brzezince, leśnej siedzibie Instytutu im. Jerzego Grotowskiego, oraz w Sali Teatru Laboratorium we Wrocławiu. Poszukiwaniem kierował Prof. Grzegorz Ziółkowski (Uniwersytet im. Adama Mickiewicza i PRACOWNIA || ROSA), konsultował je Prof. Paul Allain (School of Arts, University of Kent, Wielka Brytania), a asystentami byli Maria Bohdziewicz i Maciej Zakrzewski (PRACOWNIA || ROSA). „Wsłuchanie w PULS” wspierane było przez Instytut Grotowskiego we Wrocławiu.

Program w l. 2015–16: Wsłuchanie w PULS broszura

Program na 2016 r.:  Wsłuchanie w PULS; Wsłuchanie w PULS broszura 2016



„Wsłuchanie w PULS” było międzynarodowym, wielowątkowym poszukiwaniem, na które złożyły się: trzy sesje Acting Techniques Intensive Seminars ATIS – STARS, NICHE i SPARK; ATIS SHARINGS; prezentacje spektaklu TAZM Milczenie światła i wrocławska premiera przedstawienia SERCE Cisza wieloboku; publikacja książek Grzegorza Ziółkowskiego: Dwugłos O CISZY, Teksty OD SERCA i Texts FROM THE HEART; spotkanie „Dwugłos O CISZY” z Dobrochną Ratajczakową; rozmowa Paula Allaina i Grzegorza Ziółkowskiego „Aktor: artysta – rzemieślnik”; praca nad miniaturami aktorskimi: Sobowtór Weroniki Andrei Madrid Mory (Katalonia), Wyjście awaryjne Csongora Köllő (Rumunia), Abel i Kain Mohammada Rezy Aliakbari’ego i Samaneh Zandinejad (Iran) oraz podzielenie się tą pracą z publicznością; sesja pracy warsztatowej W głąb procesu aktorskiego Claudia Santany Bórqueza (Chile) oraz konsultacje jego wykładu praktycznego Persona: przejrzystość ścieżki aktora i prezentacja tego wykładu-spektaklu.

Po zmierzchu wielkich narracji, pozostały nam, w niszach, już tylko te małe. Wszędzie rozpanoszyło się przecież widowisko, z przynależnym mu żywiołem dramatyczności. Dramat to tyle co gra, gra-strzelanka, gra w zabijanego. Kto z kim? Kto przeciw komu? Kto komu…? Kto pod kim…?

Potrzebujemy opowieści, które w naturalnym rytmie przypływów i odpływów wsączą w nas scenariusze zachowań, wzorce relacji. Dramaty-gry też to robią, ale inaczej – poprzez konflikty, poprzez wybuchy zerwań i pojednań. Storytelling, gawęda, bajarstwo to głos babci czy dziadka, który na żywo, wprost do ucha wnuczki czy wnuka szepce słowa posiadające moc uodparniającą, homeopatyczną. Głos ten przycicha, a my – ogłuszeni przez medialny jazgot, często sami go wzmagając – coraz gorzej słyszymy.

Potrzebujemy historii – jak mówi Peter Brook – nie historyjek. Historia więźnia, który przetrwał m.in. dlatego, że w celi nawiedzał go anioł, a może tylko wróbel, czy historia matki, która została zgwałcona przez własnego syna i dała życie – w bólu i przerażeniu – dwójce bliźniaków, a potem w testamencie zapisała im walkę o dorosłość – to opowieści, które niosą w sobie ziarno tragedii. Tragedii odpowiedzialności, tragedii bycia w odpowiedzi. Tragedii do rozegrania w teatrze – tej maszynie antropologicznej, która uczy, jak widzieć i słyszeć, jak rozmawiać i rozumieć.

Hybrydyczne i wielowątkowe przedsięwzięcie PRACOWNI || ROSA „Wsłuchanie w PULS” konfrontuje się z tymi problemami poprzez praktykę i myśl – poprzez przedstawienia, seminaria praktyczne, spisane rozważania i żywe dialogi. W nadziei, że młodsze pokolenie utalentowanych i oddanych artystów wyraźniej dostrzeże obowiązki, jakie przed nim stoją, że powinności te staną się dla nich bardziej namacalne.

Grzegorz Ziółkowski