SERCE CISZA WIELOBOKU ?>

SERCE CISZA WIELOBOKU

Dla F. – Maria Bohdziewicz

Mamie – Grzegorz Ziółkowski

 

Przedstawienie SERCE Cisza wieloboku poświęcone zostało problemowi rozpoznania swej tożsamości i własnych powinności w sytuacji, gdy podważone zostaje człowieczeństwo. Jest gestem współczucia wobec zwierząt i ludzi skrzywdzonych przez wojnę, fanatyzm i ideologię, jak miało to miejsce w przypadku Meriam Ibrahim, skazanej na publiczną chłostę i śmierć przez powieszenie za sprzeniewierzenie się dominującej religii.


SERCE: wideo 2016


Recenzja: Karolina Przystupa Opowieści ciemności i światła


Na spektakl na motywach dramatu Wajdi Mouwada Pogorzelisko składają się dwie części: Zgliszcza – Suita. Myśląc o zwierzętach ze zbombardowanego zoo i Al-Atlal – Ruiny. Pamiętając o historii Meriam Ibrahim… Pierwsza z nich, preludium, dedykowana jest wszystkim zwierzętom, które padły ofiarą ludzkiej głupoty i próżności, i stanowi pomost między spektaklem TAZM Milczenie światła a drugą „komorą” SERCAAl-Atlal – Ruiny. TAZM i SERCE składają się na Dwugłos O CISZY.

SERCE Cisza wieloboku, Poznań, fot. Jakub Wittchen
SERCE Cisza wieloboku, Poznań, fot. Jakub Wittchen

Reżyseria, dramaturgia muzyczna, scenografia, światła: Grzegorz Ziółkowski

Tekst: Grzegorz Ziółkowski, na motywach dramatu Pogorzelisko Wajdi Mouawada (przeł. Tomasz Swoboda; z uwzględnieniem angielskiego przekładu Lindy Gaboriau), z fragmentem wiersza Al-Atlal (Ruiny) i cytatem z Pod wulkanem Malcolma Lowry’ego (przeł. Krystyna Tarnowska), a także fragmentami tekstów piosenek The Logical Song zespołu Supertramp (autorzy tekstu: Richard Davies, Roger Hodgson) i Silence is Sexy Einstürzende Neubauten. Tekst wypracowany został w dużym stopniu na próbach PRACOWNI||ROSA.



Występują:

• Maria Bohdziewicz – Meriam, Akuszerka, Przewodniczka, Dozorczyni, Kobieta

• Maria Kapała (współpraca aktorska) – Bliźniaczka, Matka, Babka

• Maciej Zakrzewski – Bliźniak, Ukochany-Ojciec, Nihad

• Grzegorz Ziółkowski – Notariusz

Pomoc techniczna: Marta Pautrzak

SERCE Cisza wieloboku, Wrocław, fot. Marcin Oliva Soto
SERCE Cisza wieloboku, Wrocław, fot. Marcin Oliva Soto

W spektaklu śpiewana jest kołysanka grecka Jesteś kwiatem pośród kwiatów, której obecność zawdzięczamy Aphrodite Evangelatou. Dziękujemy!

Fragmenty muzyczne:

Zgliszcza – Suita: Valgeir Sigurðsson – płyta Architecture of Loss: Guard Down, The Crumbling, Between Monuments, World Without Ground, Guardian at the Door, Big Reveal

Al-Atlal – Ruiny: Hildur Guðnadóttir – płyta Without Sinking: Elevation, Unveiled; Supertramp The Logical Song (remix); Hanna Kulenty A Cradle Song; Einstürzende Neubauten Silence Is Sexy

Podziękowania niech zechcą przyjąć uczestnicy seminarium ATIS 2014 SITE OF THE FIRE: Julia Lewandowska, Meysam Ghaseminejad, Paulina Wilczyńska i Yildiz Gülmez.

Zarys spektaklu SERCE Cisza wieloboku zaprezentowany został po raz pierwszy w Sali Teatralnej im. Wojciecha Bogusławskiego w Collegium Maius UAM w Poznaniu 20 lutego 2015 r. i ponownie – 24 maja 2015 r., z okazji Dnia Matki. Przedstawienie dopracowane zostało w ramach poszukiwania teatralnego PRACOWNI||ROSA „Wsłuchanie w PULS” (2015–16), wspieranego przez Instytut im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu. W 2016 r. przedstawienie pokazywane było na festiwalu teatralnym KaravanAct w Rumunii.

MATKA-EGZEKUC-JA

Płonęło…

Trzy dni temu płonęło,

wszystko płonęło,

wszystko…

wszystko się piekło.

Jeden z policjantów przygotował egzekucję trzech braci.

Postawił ich pod ścianą.

Trzęsły się im nogi.

Inni przywlekli ich matkę za włosy,

postawili przed nimi,

a policjant krzyknął:

„Wybieraj!

Wybieraj, wybieraj którego z nich ocalić.

Wybieraj!

Wybieraj albo zabiję wszystkich.

Wszystkich trzech!

Liczę do trzech

i strzelam do wszystkich trzech!

Wybieraj!”

A ona,

nie mogąc wydusić słowa,

nie mogąc nic,

kręciła głową w prawo i w lewo

i patrzyła na każdego z trzech synów!

Jej ciężkie piersi

i ciało sterane od dźwigania tej trójki.

Spojrzała na policjanta i powiedziała,

jakby w odruchu ostatniej nadziei:

„Jak możesz,

popatrz,

mogłabym być twoją matką!”

Wtedy uderzył ją:

„Nie obrażaj mojej matki!

Wybieraj!”

A ona wypowiedziała imię.

I upadła.

A policjant zastrzelił dwóch młodszych synów

i zostawił przy życiu pierworodnego.

A ten trząsł się cały.

I zostawił go.

I odszedł.

I obydwa ciała upadły.

A matka wstała

i pośrodku płonącego miasta zaczęła krzyczeć,

że to ona zabiła swoje dzieci.

Fragmenty tekstu przedstawienia opartego na dramacie Pogorzelisko

Wajdi Mouwada w przekładzie Tomasza Swobody